فی الپرانتز (...)

گمگشته‌ی دیار محبت کجا رود                                           

                                                              هوشنگ ابتهاج

یک دوری توی کارهای قدیمی ام میزدم این طرح به چشمم اومد. یادمه با این افکت پس دادن جوهر خطاطی خیلی ذوق زده شده بودم. الان که نگاه میکنم با این که از اصول گرافیک به جز دریافت های تجربی چیزی سرم نمیشد، طرح از نظر هارمونی و تاکید نمره‌ی خوبی می‌گیره.

پ.ن1: نه که حالا هم از گرافیک چیزی سرم میشه! راهیست بی‌نهایت که هر چی هم بروی حکایت هم‌چنان باقیست. چه برسه به من که سرخوش قدم های اولم.