فی الپرانتز (...)
پرانتزها همیشه دور حرفهای روراست و خودمانی را میگیرند
چمدون
...
مرد هر جا میرفت
تنهاییش را
با خودش میبرد
+
نوشته شده در بیست و سوم اسفند ۱۳۹۰ ساعت توسط علیرضا |
خانه
پست الکترونیک
آرشیو وبلاگ
عناوین نوشته ها
نوشتههای پیشین
اسفند ۱۳۹۰
بهمن ۱۳۹۰
دی ۱۳۹۰
آذر ۱۳۹۰
آبان ۱۳۹۰
مهر ۱۳۹۰
شهریور ۱۳۹۰
مرداد ۱۳۹۰
تیر ۱۳۹۰
خرداد ۱۳۹۰
اردیبهشت ۱۳۹۰
فروردین ۱۳۹۰
اسفند ۱۳۸۹
بهمن ۱۳۸۹
دی ۱۳۸۹
آذر ۱۳۸۹
آبان ۱۳۸۹
مهر ۱۳۸۹
شهریور ۱۳۸۹
مرداد ۱۳۸۹
تیر ۱۳۸۹
خرداد ۱۳۸۹
اردیبهشت ۱۳۸۹
فروردین ۱۳۸۹
اسفند ۱۳۸۸
دی ۱۳۸۸
آذر ۱۳۸۸
آبان ۱۳۸۸
مهر ۱۳۸۸
شهریور ۱۳۸۸
مرداد ۱۳۸۸
تیر ۱۳۸۸
خرداد ۱۳۸۸
اردیبهشت ۱۳۸۸
فروردین ۱۳۸۸
اسفند ۱۳۸۷
آرشيو
آرشیو موضوعی
یومیه
های لایت
سینما و تئاتر
فتوشاپ من
کتابی
پیوندها
همشـهری جـوان
چیزی شبیه روزنامه
بی رو دروایسی
پرنسس در غربت
جملات بزرگان
ماهیچ مانگاه
آدم فروش
ماجده
اللیل
حلقه سه شنبه
هِرتکُف کبیر
البیت العربی
بی خوابی
هیچ
زمانه
دستان جوهري
یک شیمیست
سفر به انتهای شب
میم.ب.مهاجر
این سرخ تلخ
نیلوفرانه
BLOGFA.COM
